Tell Me Why I Do Like Mondays… With LE GRAND BATEAU
Men denkt meteen „meisje zingt in het frans, hier en daar accordeon…dit kan niet anders dan Franse chanson zijn”. Wie enkel voor deze redenen deze groep zou opzoeken zal er aan zijn voor de moeite. Le Grand bateau produceert een geheel eigen geluid met invloeden uit verschillende stromingen. Hun muziek benoemen of categoriseren is geen sinecure en zou volledig achterhaald zijn. Wat de tekst vraagt, krijgt hij…ongeacht het genre. De teksten en muziek zijn intrinsiek en beide onderhevig aan elkaar. Alhoewel de nummers schijnbaar levendig klinken, worden ze vergezeld door eerder zwaarmoedigere teksten. De inspiratie voor de songs wordt, zoals wel vaker bij het songschijven, gehaald uit eigen ervaringen of verhalen die aan ‚den toog’ of in een gesprek opgevangen worden. Alhoewel de nummers veelal over personen gaan, visualiseren zij vooral een oprechte emotie. Achter elke façade gaat een verhaal schuil.
Piano :(Kapitein) Yves Meersschaert, zang: Aster Van Vaerenbergh, Gitaar: Thomas Noël, drums :Wouter Vanden bossche: bas: Sophie Cavez.
“Jeune fille, voix française, un air d’accordéon… facile… de la chanson française!” L’amateur de ce genre de musiques pourrait s’y méprendre… en effet, le son du « Grand Bateau » lui est vraiment propre, amalgame issu d’influences diverses. Attribuer une étiquette ou une catégorie à leur musique n’est pas une sinécure, pire… ce serait une vaine entreprise. Comme les paroles sont exigeantes, ce sont elles qui imposent le genre, si bien que paroles et musique sont intrinsèques et soumises les unes à l’autre. Bien que la vivacité caractérise certains sons, les paroles qui leur sont superposées expriment quelquefois un certain vague à l’âme. L’inspiration pour ces paroles est glanée, comme le veut si souvent la coutume en la matière, au travers de l’expérience de la vie, de récits entendus au coin d’un comptoir ou encore au fil des conversations. Certes elles brossent le portrait d’un personnage, mais l’émotion qui transparait est sincère. Chaque façade recèle une histoire.
.
Piano : le capitaine, Yves Meersschaert, chant Aster Van Vaerenbergh, guitare: Thomas Noël, batterie :Wouter Vanden bossche: basse: Sophie Cavez.
0€
Tell Me Why I Do Like Mondays… With LE GRAND BATEAU
Monday 27 April 2015
Live session at 5pm – Free Entrance
Men denkt meteen „meisje zingt in het frans, hier en daar accordeon…dit kan niet anders dan Franse chanson zijn”. Wie enkel voor deze redenen deze groep zou opzoeken zal er aan zijn voor de moeite. Le Grand bateau produceert een geheel eigen geluid met invloeden uit verschillende stromingen. Hun muziek benoemen of categoriseren is geen sinecure en zou volledig achterhaald zijn. Wat de tekst vraagt, krijgt hij…ongeacht het genre. De teksten en muziek zijn intrinsiek en beide onderhevig aan elkaar. Alhoewel de nummers schijnbaar levendig klinken, worden ze vergezeld door eerder zwaarmoedigere teksten. De inspiratie voor de songs wordt, zoals wel vaker bij het songschijven, gehaald uit eigen ervaringen of verhalen die aan ‚den toog’ of in een gesprek opgevangen worden. Alhoewel de nummers veelal over personen gaan, visualiseren zij vooral een oprechte emotie. Achter elke façade gaat een verhaal schuil.
Piano :(Kapitein) Yves Meersschaert, zang: Aster Van Vaerenbergh, Gitaar: Thomas Noël, drums :Wouter Vanden bossche: bas: Sophie Cavez.
“Jeune fille, voix française, un air d’accordéon… facile… de la chanson française!” L’amateur de ce genre de musiques pourrait s’y méprendre… en effet, le son du « Grand Bateau » lui est vraiment propre, amalgame issu d’influences diverses. Attribuer une étiquette ou une catégorie à leur musique n’est pas une sinécure, pire… ce serait une vaine entreprise. Comme les paroles sont exigeantes, ce sont elles qui imposent le genre, si bien que paroles et musique sont intrinsèques et soumises les unes à l’autre. Bien que la vivacité caractérise certains sons, les paroles qui leur sont superposées expriment quelquefois un certain vague à l’âme. L’inspiration pour ces paroles est glanée, comme le veut si souvent la coutume en la matière, au travers de l’expérience de la vie, de récits entendus au coin d’un comptoir ou encore au fil des conversations. Certes elles brossent le portrait d’un personnage, mais l’émotion qui transparait est sincère. Chaque façade recèle une histoire.
.
Piano : le capitaine, Yves Meersschaert, chant Aster Van Vaerenbergh, guitare: Thomas Noël, batterie :Wouter Vanden bossche: basse: Sophie Cavez.
0€
